คราวก่อนไปที่กาฬสินธุ์ได้เรียนรู้วัฒนธรรมท้องถิ่นและการประยุกต์ภูมิป้ญญาชาวบ้านเพื่อการพัฒนา เช่น การนำประเพณีการผูกเสี่ยวมาใช้ในการดูแลกันของผู้ป่วยเบาหวาน การดูแลป่าโดยพระผู้นำ หมู่บ้านเลิกเหล้า ที่หนองกุงศรี มีคุณศิริมา เป็นผู้ประสานงานสำคัญ แถมได้เยี่ยมพิพิธภัณฑ์ไดโนเสาร์ด้วย ก่อนกลับไปเรียนรู้การดูแลและฟื้นฟูชีวิตผู้พิการที่กุฉินารายณ์ มีหมอเอกและกลุ่มไม้เลื้อยเป็นกำลังสำคัญ มีการทำ case conference ได้เรียนรู้เต็มๆ และได้แรงบันดาลใจกลับไปทำงาน

คราวนี้ไปอุบล ได้เรียนรู้การทำงานสุขภาพชุมชนที่เหล่าเสือโก๊ก ชาวบ้านมาจัดนิทรรศการน่าสนใจ มีทั้งอาหารพื้นบ้านที่มีคุณค่าทางโภชนาการ การทอผ้า การอยู่ไฟ และดนตรีพื้นบ้าน ได้เยี่ยมบ้านผู้พิการ คือคุณสมพร ที่มีพ่อและลุงเป็นหมอยาพื้นบ้าน ทำที่อบสมุนไพรและนวดฟื้นฟูสภาพให้จนสมพรดีขึ้นมาก มีการทำราวรอบบ้านให้สมพรฝึกเดิน ที่สำคัญเพื่อนๆ จากกลุ่มไม้เลื้อยได้มาแนะนำวิธีการฟื้นฟูด้วยหลักกายภาพบำบัด

นอกจากนั้นได้เรียนรู้ประวัติศาสตร์สาธารณสุขชนบทผ่านเรื่องราวของหมอปราณีและพี่ประมวล ได้รับรู้การทำงานชุมชนยุคบุกเบิกที่ทำด้วยหัวใจอย่างแท้จริง ที่สำคัญได้ฟังตำนานรักหอยแคลงที่น่าประทับใจของพี่ประมวล ก่อนที่จะเดินทางเที่ยวชมธรรมชาติและศึกษางานชุมชนอื่นๆ

ก่อนกลับประทับใจกับการทำงานของกลุ่มสะเดาหวานที่ดูแลผู้ป่วยเอดส์ให้สามารถต่อสู้ผ่านความยากลำบากมาได้ บางคนสามีทิ้งไปต้องดูแลลูกสองคน ไถนาไปร้องให้ไปกลางสายฝน ไม่รู้อนาคตจะเป็นอย่างไร บางคนถูกนำไปทิ้งไว้ที่เพิงท้ายบ้าน อาการมีแต่ทรุด จนครอบครัวตั้งเต้นท์เตรียมจัดงานศพให้ ทุกคนฟื้นมาได้ด้วยความรักและมิตรภาพจากกลุ่มสะเดาหวาน คนที่ตนเองไม่เคยรู้จัก แต่มาเยี่ยมมาหาให้กำลังใจจนลุกขึ้นมาสู้ชีวิตใหม่ได้

เชิญชวนให้มาร่วมกันอีก ถ้ามีการจัดปีหน้าอีก....